Mijn moeder had negligés, lang en zwierig met glitters en kant. Ik vond ze prachtig. Voor mij waren het prinsessenjurken. Sprookjesachtige gewaden van glanzende, zwierige, transparante stoffen in mooie kleuren. Jurken die zo mooi waren dat degene die ze droeg zich wel mooi moest voelen.
Wat is een negligé?
Een negligé is een mooie nachtjurk met kant, zijde, satijn en andere glanzende of transparante stoffen in allerlei kleuren. De meeste negligés vallen soepel langs het lichaam en dragen comfortabel, waardoor je er fijn in slaapt. Ze zijn er in verschillende modellen: lang of kort, stretch of wijdvallend. Een variant is de babydoll, meestal met voorgevormde cups met bijpassend ondergoed. Een negligé is vooral gemaakt om je er mooi in te voelen.
Prinsessenjurken
Mijn moeders mooiste prinsessenjurk vond ik een lang, geel negligé met bijpassende ochtendjas gemaakt van dezelfde lichte voile. In haar kast hing ook een turquoise avondjurk met een voile bovenlaag die ruisend over de onderlaag schuurde als ze liep. De dubbele laag zachte, transparante stof versterkte vrouwelijkheid. Ik vond het fascinerend.
Van mijn lieve moeder mocht ik spelen in haar negligés. Ze waren mij alleen veel te groot. Om ze passend te maken, reeg ik een touw door de armsgaten en bond zo een heel pand bij elkaar. Ik voelde me een prinses, ik WAS een prinses! Mijn geluk was compleet toen ik er een kroontje bij kreeg, goudkleurig karton met een witte pluim. Urenlang was ik ermee bezig, Ik ging zelfs als prinses verkleed op familiebezoek. De laatste dag als kleuter kwamen we verkleed naar school. Mijn moeder maakte een broekrok van een onderrok met kant en met kraaltjes maakte ze kant vast aan een haarband zodat ik in een oosterse prinses veranderde. Ik voelde me er zo klein al net zo mooi in als mijn moeder.
Moeder en dochter
Naast die prinsessenjurken herinner ik me nog tientallen andere kledingstukken die ze droeg, typerend voor de diepe impact die moeder op dochter heeft. Ik nam alles in me op; haar verhalen, de foto’s van vroeger. Als bruid droeg ze een zelfgemaakte, gele, midi trouwjurk van kant over een petticoat. Daarbij droeg ze een hoed. Van haar trouwjurk maakte ze het hemeltje van mijn wieg. Jong droeg ze wijde, klokkende rokken, met de typerende 50’s dessins. Met een brede riem accentueerde ze haar smalle taille. Ze was altijd modieus en elegant.
Als klein meisje vond ik het geweldig om haar kleding te dragen en om op haar hoge hakken rond te “lopen”. Zo voelde ik mij dicht bij haar. Mij omhullen in haar kleding, geur en smaak was van een ultieme intimiteit, die alleen een kind kan ervaren. Ze was mijn grote voorbeeld.
“We worden geboren met de behoefte ons te hechten, meteen. De huid en de stem van de moeder zijn krachtig cement.” (Peter Adriaenssens, 2016)
Ze hield altijd haar invloed, al veranderde dit naarmate ik ouder werd. Ik ontdekte hoe onzeker ze als meisje was, wat resulteerde in de hoge mate van haar bewustzijn in presentatie en gedrag. Ze specialiseerde zich in etiquette, elegantie en stijl en in de opvoeding was dit een belangrijk onderdeel. Subtiel stuurde mijn moeder bij op houding, voeding en levenswijsheid. Want naast elegant en stijlvol was ze uitermate sociaal, ruimdenkend en een goede coach.
Eigenheid
Natuurlijk veranderde mijn kledingstijl. Het pasteltinten prinsesje droeg als puber voornamelijk zwart. Toen mijn moeder me erop wees hoe belangrijk kleur in het leven is, integreerde ik meer kleur in mijn garderobe. In tegenstelling tot de verfijnde smaak van mijn moeder, speelde toeval een grote rol in mijn kledingkast. Ook maakte ik zelf kleding, verknipte kleding en maakte er iets anders van. Ik combineerde verschillende stijlen met elkaar en hield enorm van vintage, iets wat mijn moeder niet begreep. In de naoorlogse periode waarin zij opgroeide was je juist blij met nieuwe kleding. Wel waardeerde ze hoe ik mijn eigenheid creëerde. Vaak was ze trots op me en nooit zuinig met gemeende complimenten.
Ook nu mijn moeder er niet meer is, hoor ik haar stem, haar opmerkingen en kijkt ze nog altijd mee over mijn schouder. Met een fijn gevoel denk ik terug aan haar en aan de negligés waarmee het allemaal begon. Aan hoe ik me mooi mocht voelen en hoe ze me leerde om mezelf te zijn.
Wat een mooi en liefdevol verhaal over je moeder. En voor mij heel herkenbaar, ik had ook zo’n elegante, moderne moeder met negligés en een lieve opvoeding. Ik ben even oud als Barbie zag ik in één van je eerdere blogs. Logisch dat je webwinkel helemaal mijn smaak is.
Hartelijke groet van Liz
Hai Liz, wat een lieve reactie! Onze moeders groeiden op in ongeveer dezelfde tijd. De tijd van smalle tailles, wijde rokken, vrouwelijke vormen. De tijd van stijliconen als Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, etc. Eind jaren ’60 heb ik bewust meegemaakt. Hippies, meer vrijheid en keuzes voor vrouwen, emancipatie op alle vlakken. De wereld verandert zo snel! Logisch dat we af en toe nostalgisch zijn en de hang hebben naar herinneringen van toen. Naar spulletjes en kleding van toen. Mijn moeder overleed bijna drie jaar geleden. Ik mis haar nog steeds.