Barbie

Barbie was mijn grote voorbeeld en hèt toonbeeld van volwassenheid. Dromen en fantasieën over de toekomst werden geprikkeld. Spelend met Barbie kwamen alle aspecten van het leven voorbij. Voor een meisje als ik was zij de verwezenlijking van mijn dromen. En meer.

Canada

Toen we in 1968 naar Canada emigreerden, deed Barbie haar intrede in mijn leven. Mijn ouders kochten daar een tweedehands, “plastic fantastic“ Barbie koffer vol barbies en barbiekleding. Een feest om te ontdekken wat daar allemaal tussen zat. Het was een erfenis uit de jaren ’50, een selectie die nu veel geld zou opbrengen. Dichtgeklapt was de koffer een auto met een raam. Een tweede koffer vormde opengeklapt een kast. Mijn zusje en ik hebben uren, dagen, weken, maanden… zelfs jaren intensief met de barbies gespeeld.

Barbie, Midge en Ken

Speelgoedfabrikant Mattel bracht in 1959 Barbie op de markt. Ze was een mannequin en er zou een eindeloze reeks van kledingsets en accessoires voor haar op de markt komen. Er was geen mannelijke versie van Barbie gepland. Pas toen de vraag groeide, kwam ‘Ken” in 1961 op de markt. In 1963 kreeg Barbie een vriendin: Midge, een minder flamboyant type.

Barbie was met steeds meer gadgets te koop. Zo stond de Barbie met “groeiend haar” lange tijd op mijn verlanglijstje. Zij had een staart die naar buiten getrokken kon worden en weer kon terugveren. Gebiologeerd door lang haar vond ik dit betoverend. Toen ik haar eindelijk kreeg, was ik zo blij! Ze had een mooi gezichtje en dezelfde knikkende knieën als haar voorgangers. Ook zij was zelfverzekerd, flexibel en uiterst slank.

Creëren

Bij ons was er geen man in het leven van Barbie. Bij gebrek aan een Ken, knipten we de haren van Midge af. Zij diende als man. Ook hadden wij geen kant-en-klaar huis voor Barbie. We creëerden zelf haar leefwereld. Alles werd daarbij betrokken. Van Lego bouwden we haar auto. Dat was in de pre-bouwpakketjes tijd. We hadden een doos met blokjes in allerlei maten, rode dakpannen, platte opzetplaatjes en wielen. Van een lege schoenendoos maakten we een bed.

Mijn tante maakte van mooie lapjes de mooiste kleding voor onze Barbies. Dat was inspirerend. Wij drapeerden allerlei creaties om de ranke lijfjes en zetten deze vast met kopspelden. We breiden truitjes van resten wol. Een enkele keer werden we verwend met “echte” kleding voor Barbie. Deze was te koop in platte dozen. De verleidelijke kledingsets waren voorzien van accessoires als schoenen en tas, alles geheel in stijl. Met grove steken was alles vastgenaaid aan karton, pronkend voor het doorzichtige, plastic venster. Fantastisch om zo’n mooie set te mogen uitkiezen. En deze voor het eerst aanpassen!

Goed voorbeeld?

Alles stond Barbie en alles paste haar. Ik hield van haar veelzijdigheid. Ik hield van haar vormen. De sensatie van een passend kledingstuk over haar heupen en borsten, zo wilde ik later ook worden! Onbevangen vertelde ik dit aan mijn ouders. Ze vonden het hilarisch en lieten me dit herhalen als er bezoek was.

Jarenlang bleef het lichaam van Barbie onveranderd. Wel veranderde haar gezicht. Van de zijwaarts gerichte, neergeslagen ogen in 1959, werden ze meer open en zelfverzekerd in 1971. Sinds 2000 is er veel kritiek op haar slanke lijn. Er zijn nu minder slanke Barbies op de markt. Toch denk ik niet dat Barbie een slecht voorbeeld is. Uit onderzoek blijkt dat tijdens het spelen met poppen (Barbies of andere poppen) het deel van het brein activeert waar sociale informatie, waaronder het empathisch vermogen, verwerkt wordt. Een kind leert dus van het rollenspel dat gespeeld wordt met Barbies en poppen.

Power Woman

In mijn optiek was Barbie haar tijd vooruit. Ze doorbrak de toen geldende status van de vrouw. Ze werd eerder gecreëerd dan Ken. Ze had een eigen huis en auto en bestond volledig onafhankelijk van wie ook. Er werden wel trouwjurken voor haar ontworpen, maar moederschap kwam in haar wereld niet voor. Ze was een van de eerste onafhankelijke vrouwen, een power woman.

En ze blijft bij de tijd. Zo vind je haar tegenwoordig op alle social media. Ze beheerst alle beroepen, houdt paarden en is eigenaar van “onroerend goed“. Het glazen plafond geldt niet voor Barbie. Ken is altijd ondergeschikt gebleven!